In de opleiding Marokijnbewerker (handtassen in leder) ontwerpen de cursisten in hun vierde jaar een eigen collectie. Wat ik vaak merk, is dat de eerste drie jaren hen niet voldoende voorbereiden op dit collectiejaar. In die periode worden ze weliswaar ondergedompeld in verschillende technieken, maar wanneer ze in het vierde jaar gevraagd worden om een eigen collectie samen te stellen, blijkt een groot aantal cursisten onzeker en niet goed voorbereid. Ze weten vaak niet hoe ze de opdracht moeten aanpakken. Veelvoorkomende reacties zijn: “Ik ben geen ontwerper”, “Het is toch een ambacht?”, “Ik maak deze tas gewoon na, dan zitten er genoeg technieken in.”
Hoe kan ik enerzijds voldoende tijd bieden voor oefening en het ontwikkelen van inzicht, terwijl ik anderzijds ruimte laat voor vrije keuzes, de kwaliteit waarborg en tegelijkertijd de essentiële technieken effectief aanleer?
Voor dit onderzoek heb ik enkele didactische ingrepen gedaan in de bestaande modules die het zelfregulerend leren en de creativiteit bevorderen. Daarin ben ik op zoek gegaan naar concrete tools die als houvast kunnen dienen.