I start my work from an archive of images, mainly photographs I have taken myself. This visual material is created by travelling with a sense of wonder. A gaze that knows no hierarchy in the choice of subject. The photographs are printed and end up in the studio. This forms a fertile layer from which motifs emerge and work can grow. The work consists mainly of paintings, collages and drawings. This creates an ambiguous dialogue between the photographic starting point and the transformation into a painterly struggle. The result is alienation from the original image and a search for painterly and visual revelation of something I do not yet know. There is a relentless duality between the structure of the starting point (photograph) and the mutability of the painting. This duality is an essential part of my life. A constant duality on a social and personal level. A back and forth between the village where I grew up (Zaventem) and the place where I study (Ghent). Nostalgia and visions of the future do not seem to win out over each other. Two worlds that are in stark contrast and between which I cannot seem to choose. Because I believe in their symbiosis.

Ik vertrekt voor mijn werk vanuit een beeldenarchief van voornamelijk zelfgenomen foto’s. Dit beeldmateriaal ontstaat door het onderweg zijn met een verwonderde blik. Een blik die geen hiërarchie kent in de keuze van het onderwerp. Deze foto’s worden afgeprint en belanden in het atelier. Dit vormt een vruchtbare bodemlaag van waaruit motieven ontstaan en werk kan groeien. Dit werk bestaat voornamelijk uit schilderwerk, collages en tekeningen. Hieruit ontstaat er een ambigue dialoog tussen het fotografische vertrekpunt en de transformatie naar een schilderkunstige worsteling. Zo ontstaat er een vervreemding van het originele beeld en zoektocht naar schilderkunstige en visuele onthulling van iets wat ik nog niet ken. Er heerst een niet-aflatende dualiteit tussen de structuur van het vertrekpunt (foto) en de veranderlijkheid van het schilderij. Deze dualiteit is een essentieel onderdeel van mijn leven. Een constante dualiteit op sociaal-levensvlak. Een heen en weer gereis tussen het dorp waar ik ben opgegroeid (Zaventem) en de plek waar ik studeer (Gent). Nostalgie en toekomstbeeld lijken het niet te winnen van elkaar. Twee werelden die in schril contrast staan en waar ik geen keuze tussen lijk te maken. Omdat ik geloof in de symbiose hiervan.