please could you stop the noise

TICKETS

Ik werkte drie weken in een studio aan dit pril spelexperiment en ik speel graag voor jullie het resultaat daarvan.

Er is gezegd geweest dat ze Medea moet spelen maar ze wil niet. Het vermoeden dat ze haar heeft gekend maar ergens is verloren, doet haar toch de theatervloer opgaan. Zo geraakt ze verscheurd tussen een onstuimig verlangen en een verterende onmacht om haar te spelen. Ze doet een poging om deze scheur gedaante te geven. Als blijkt dat deze poging tevergeefs is, vertelt ze over haar ontmoeting met Medea en geeft ze uitdrukking aan haar gevoelens en gedachten van totale twijfel. Hoe ga je om met een besluit dat alle besluiten van daarvoor van tafel veegt?

“en niet bang
ze is nergens bang voor
het ergste is al achter de rug
de verlatenheid
het gevoel hier niet meer thuis te zijn
het weglopen
het ergste is achter de rug
maar het moeilijkste moet nog komen”