Dit onderzoek bekijkt hoe klankbewustheid bij leerlingen elektrische gitaar JPR vanaf de derde graad in het DKO versterkt kan worden. Uit persoonlijke evaluaties en onderzoek blijkt dat leerlingen vaak te weinig vertrouwd zijn met de werking van versterkers en effectpedalen.

Het theoretisch kader van dit rapport benadrukt dat er vier bepalende factoren zijn voor de klank van een elektrische gitaar: de speelstijl, instrumentkenmerken, versterkerinstellingen en effecten. Via bevragingen bij leerkrachten en leerling werd vastgesteld dat de kennis van deze laatste twee niet genoeg was en dat dit te weinig aandacht krijgt in de gitaarles.

Op basis hiervan ontwikkelde ik drie didactische werkvormen die door zes verschillende groepen werden uitgevoerd in SAMW Tielt.

Analoge didactiek (Spaghetti-groep): Effectpedalen worden voorgesteld aan de hand van een pastametaforiek, gericht op beginnende leerlingen. Impliciet leren: door het gebruik van andere instrumenten of via repertoire in de les wordt de overgang naar effecten gaandeweg ontwikkeld. Beeld naar klank: via een improvisatie oefeningen waarbij de leerlingen een astronaut begeleiden naar de planeet Saturnus leren de studenten hoe we met effectpedalen een varia van sferen kunnen brengen.

De resultaten tonen aan dat deze werkvormen effectief bijdragen aan het klankbewustzijn. Vooral het impliciet leren en de ­beeld naar klank-lessen werden enthousiast onthaald en leidden tot hoge resultaten.

Dit onderzoek bracht niet alleen nieuwe inzichten maar zorgde ook voor een aangename verandering in de lespraktijk. Leerlingen nemen vaker eigen effecten mee of grijpen naar de aanwezige apparatuur in het lokaal. De werkvormen vormen een een basis voor verdere lessen, met als doel een dynamische en betekenisvolle leeromgeving te creëren – voor zowel leerling als leerkracht.