Xenia Maes, Memento Mori

Een herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven, het verstrijken van tijd en de onvermijdelijke transformatie van leven naar dood.

Het uitgangspunt voor mijn bachelorproef heb ik gezocht in de kunst en meer bepaald in het thema vanitas. Het onderwerp vormde in de 16e en 17e eeuw de basis van veel belangrijke kunstwerken in Nederland en België. Vanitas gaat over ijdelheid, leegte en vergankelijkheid. Vooral dat laatste heeft me aan het denken gezet. Wat betekent vergankelijkheid voor mij? Die vraag heeft geleid tot een reeks tekeningen van kwetsbare, sterfelijke lichamen die in alle anonimiteit geabstraheerd werden tot cocons.

Stillaan begonnen mijn schetsen uit te groeien tot sculpturen en werd de ziel van het object gevormd. Door toevoeging van één element ondergaat het object een transformatie waardoor het iets functioneels kan zijn en onder de noemer functionele kunst kan geplaatst worden.

Wat ik wou creëren was een moment, een handeling gestold in tijd waar verhaal en emotie een belangrijke rol spelen. De objecten leven en vertellen een verhaal over tijd en het verstrijken ervan, over het leven en zijn eindigheid.

“Vanitas vanitatis. Omnia vanitas est.”

A reminder of the fragility of life, the passage of time and the                                            inevitable transformation from life to death.

I sought the starting point for my undergraduate thesis in art and, more specifically, in the theme of vanitas. The subject formed the basis of many important works of art in the 16th and 17th centuries in the Netherlands and Belgium. Vanitas is about vanity, emptiness and transiency. The latter in particular got me thinking. What does transience mean to me? That question led to a series of drawings of vulnerable, mortal bodies abstracted into cocoons in complete anonymity.

Gradually, my sketches began to grow into sculptures and the soul of the object was formed. With the addition of one element, the object undergoes a transformation that allows it to be something functional and can be placed under the heading of functional art.

What I wanted to create was a moment, an action solidified in time where story and emotion play an important role. The objects are alive and tell a story about time and its passage, about life and its finitude.

“Vanitas vanitatis. Omnia vanitas est.”