Thijs Vleeschouwer, De ontastbaarheid van publieke ruimte

Stel je voor: een plek die collectief en sociaal is, waar mensen elkaar spontaan kunnen ontmoeten. Een open en inclusief forum ten dienste van mens en natuur, waar men in harmonie leeft met de gebouwde omgeving, en met de niet-fysieke ruimte waarin ons leven zich afspeelt.

Noem het “publieke ruimte”. Utopie? Of werkelijkheid?

In De ontastbaarheid van publieke ruimte ga ik op zoek naar de essentiële waarden van het publieke landschap in de stad. Daar waar de ‘publieke’ ruimte bepaald wordt door beleidsmakers en een gentrificerende private vastgoedsector, neem ik verantwoordelijkheid om ruimte voor stedelijk sociaal leven te faciliteren.

Een ruimte waarin plaats is voor heterogene sociale groepen en programma’s. Een herdefinitie van publieke ruimte, die geen fysieke plek meer is, maar wordt voorgesteld als een ontastbare sfeer van sociale waarden, emoties, relaties en psychologische verbindingen.

De ontastbaarheid van publieke ruimte is een onderzoek, een sociaal project, met een reeks objecten als uitkomst die het proces ondersteunen en symboliseren. Met als doel gesprekken te openen en bewustwording te creëren.

The intangibility of public space

Imagine: a place that is collective and social, where people can meet each other spontaneously. An open and inclusive forum at the service of people and nature, where one lives in harmony with the built environment, and with the non-physical space in which our life takes place.

Call it “public space”. Utopia? Or reality?

In The intangibility of public space, I look for the essential values ​​of the public landscape in the city. Where the ‘public’ space is determined by policymakers and a gentrifying private real estate sector, I take responsibility to facilitate space for urban social life.

A space in which there is room for heterogeneous social groups and programs. A redefinition of public space, which is no longer a physical place, but is presented as an intangible sphere of social values, emotions, relationships, and psychological connections.

The intangibility of public space is an investigation, a social project, of which the outcome is a series of objects that support and symbolize the process. With the aim of opening conversations and creating awareness.