Sara Geets, Rodeland: lekker landschap

Landbouw is – net als energie of zorg – een maatschappelijk domein waar belangrijke transformaties nodig zijn. Het agrarische model verduurzamen gaat niet ver genoeg: hoe we ons als maatschappij voeden, staat ter discussie en klimaatveranderingen leveren voor de landbouw specifieke uitdagingen op. Voor het Instituut voor Land­bouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek ligt hier een opgave om een stem te zijn in het debat en transformatie te stuwen en te begeleiden.

De kouter bekleedt met zijn focus op onderzoek een bijzondere positie in de landbouwsector. Historisch gezien waren kouters gemene gronden die samen werden bewerkt en waarvan de opbrengst werd gedeeld. Mee kunnen onderzoeken welke betekenissen het kouterlandschap kan hebben in de randstedelijke omgeving, lijkt mij een actuele, urgente en boeiende opdracht.

ILVO kan dat echter niet alleen en zoekt vandaag al partners zoals in het Rodeland landschapsproject. Wat naar mijn aanvoelen nog ontbreekt, is een overkoepelende landschappelijke visie. Vanuit de meervoudige blik van de landschapsarchitectuur kan voor het Rodeland een richtinggevend kader worden opgemaakt waaraan de initiatieven worden getoetst. Op die manier ontstaat een landschappelijke samenhang, met sterke horizontale en verticale relaties. Zo groeit een lekker landschap: het Rodeland als streek waar voedselproductie hand in hand gaat met een robuuste landschapsstructuur.

Like energy or health care, agriculture is a social domain that requires major transformations. Making the agricultural model sustainable does not go far enough: how we feed ourselves as a society is under discussion and climate change poses specific challenges for agriculture. For the Institute for Agricultural, Fisheries and Food Research, the task is to be a voice in the debate and to drive and guide transformation.

With its focus on research, the kouter occupies a special position in the agricultural sector. Historically, kouters were common lands that were worked together and whose yields were shared. To be able to help research the significance of the kouter landscape in the suburban environment seems to me a topical, urgent and fascinating task.

ILVO cannot do this on its own, however, and is already looking for partners, as in the Rodeland landscape project. What I feel is still lacking is an overarching landscape vision. From the multiple perspectives of landscape architecture, a guiding framework can be drawn up for the Rodeland, against which the initiatives can be tested. In this way, a landscape coherence is created, with strong horizontal and vertical relations. In this way, a nice landscape grows: the Rodeland as a region where food production goes hand in hand with a robust landscape structure.