Paulien De hornois, 'Rust in onheil'

master beeldende kunsten
grafisch ontwerp
Mentoren / Mentors:
Sébastien Conard
Marié-Alice Boshoff
Gerard Herman
Links:
Instagram

“Rust in onheil“ is een reeks van houtsneden die volgens de reductie-techniek gedrukt werden. Zowel de techniek als de inhoud zijn evenwaardig. De techniek zorgt voor een bepaald aantal parameters waardoor er een spel ontstaat in de creatie van het drukwerk. De fouten, die worden gemaakt tijdens het wegsnijden, zorgen voor nieuwe perspectieven en de limiet op kleuren creëert nieuwe kleurencombinaties. De basis waarvan mijn beelden vertrekken is de dichtbundel “Western” van Delphine Lecompte. De picturale, absurde gedichten, dienen als vertrekpunt voor de beelden maar ze zijn geen letterlijke vertaling van de gedichten. Net zoals er beperkingen zijn bij het maken van mijn drukwerken, is dit ook het geval bij het herlezen van de gedichten. Ik lees een gedicht slechts één of twee maal om het nadien, volgens mijn eigen interpretatie, om te zetten in een beeld.

De titel “Rust in onheil” heeft betrekking op het spanningsveld dat aanwezig is en dat ook terug te vinden is in mijn verschillende werken. Het zijn taferelen die op het eerste zicht rust uitstralen doch in tweede instantie kan je een andere sfeer aflezen die eerder op onheil berust en zich op de rand van het lugubere afspeelt.

“Rust in onheil” (Rest in Doom) is a series of woodcuts printed using the reduction technique. Both the technique and the content are of equal value. The technique provides a certain number of parameters that create a game in the creation of the print. The mistakes made during the cutting process create new perspectives and the limit on colours creates new colour combinations. The basis of my images is the poetry book “Western” by Delphine Lecompte. The pictorial, absurd poems serve as a starting point for the images, but they are not a literal translation of the poems. Just as there are limitations in the making of my printings, there are also limitations in the rereading of the poems. I only read a poem once or twice and then, according to my own interpretation, transform it into an image.

The title “Rust in onheil” refers to the field of tension that is present and that can also be found in my various works. These are scenes that at first evoke tranquillity, but at a second glance provide a different atmosphere that is based more on doom and leans towards the sinister.