Marius Lefever, One Last Guided Tour
autonome vormgeving
Heike Langsdorf
Hans Bryssinck
Godart Bakkers
‘One Last Guided Tour’ is een video-installatie gebaseerd op Dante Alighieri’s Inferno. De installatie is een audiovisueel drieluik.
Wat is de hel? Is er een hel van de levenden? En is die hel wel zo hels?
“ De hel van de levenden is niet iets wat nooit zal bestaan; als er een zal zijn, dan is het de hel die hier al is, de hel die wij dag in dag uit bewonen, die we zelf vormen door onze samenleving. Er zijn twee manieren om er niet onder te lijden. De eerste valt velen gemakkelijk: de hel aanvaarden en er deel van uitmaken, tot je op het punt bent aangekomen waar je hem niet meer ziet. De tweede is riskant en vereist ononderbroken aandacht en studie: zoeken en weten te herkennen wie en wat er, te midden van de hel, geen hel is, en dat juist laten voortduren en er ruimte aan geven.” Italo Calvino – Onzichtbare Steden (1972)
‘One Last Guided Tour’ is a video-installation based on Dante Alighieri’s Inferno. The installation is a three-piece videowork.
What is hell? Is there a hell of the living? And is this hell so hellish?
“The hell of the living is not something that will be,
If there is one, it is what is already here, the hell we live in every day, that we make by being together. There are two ways to escape suffering it. The first is easy for many: accept the hell, and become such a part of it that you can no longer see it. The second is risky and demands constant vigilance and apprehension: seek and learn to recognize who and what, in the midst of hell, are not hell, then make them endure, give them space.”– Italo Calvino – The Invisible Cities (1972).
