Mar Sala Romagosa, Artistic performance research through brain processing

Tijdens een optreden gebruik ik al mijn zintuigen om een ervaring te creëren die voor mezelf nog verder gaat dan voor het publiek. Bij het lezen van de partituur zie ik hoe de onderlinge verbondenheid van de muzikale lijnen visueel vorm krijgt terwijl het luisteren ernaar op het eigenste moment gebeurt. Ik gebruik lichaamstaal om te communiceren met andere muzikanten en begrijp de wenken in subtiele verschillen. Niet alleen kan ik het zien en horen, maar ook heb ik het gevoel dat ik geluid maak met mijn hele wezen, van het inademen tot de interne trillingen en het spannen van mijn lippen. In de twintigste eeuw kwam performance naar voor als een niet-traditionele manier om kunst te scheppen, terwijl uitvoerders door deze nieuwe klanken en technieken werden uitgedaagd en beloond.

While performing I use all of my senses to create an experience that is for myself even more than it is for the audience. When reading the score, I can see the interconnectivity of the musical lines take shape visually while listening to them happen in real time. I use body language to communicate with other performers and understand the communication in their subtle changes. And not only can I see it and hear it, but I have the sensation of making sound in my entire being, from the intake of breath to the internal vibrations and pursing of my lips. Throughout the twentieth century, performance was often seen as a non-traditional way of making art as performers have been both challenged and rewarded by these new sounds and techniques.