Lise Vandenberghe, Gestikt

master beeldende kunsten
textielontwerp
Mentoren / Mentors:
Anita Kars
Angelique Campens

Een rits dient om je jas toe te doen. Een veter om je schoen te strikken, en een mouw om je arm warm te houden en te beschermen. Dit zijn allemaal alledaagse zaken die heel normaal zijn in onze klederdracht. Hun functie is vanzelfsprekend.
Kan ik een andere functie vinden? Ze uit hun context halen? De eigenschappen van de materialen iets anders laten worden of zelfs functieloos maken?
Ontleden en terug opbouwen, deconstrueren en reconstrueren. Dingen toevoegen of weglaten. Dit trek ik door naar mijn collages, ik bewerk de foto’s uit magazines totdat de modellen bijna een andere identiteit krijgen. Een laagje toevoegen of wegnemen, als het ware.
Door het lichaam in m’n textiel te betrekken worden het bijna levende collages.
Voor mij is het ook een soort reactie naar de overconsumptie in onze maatschappij. Ik wil de veelheid van fast fashion op een spelende manier in de kijker zetten door bijvoorbeeld van één zelfde materiaal heel veel stuks te gebruiken. Zo kan ik het lichaam verbergen, bijna verstikken onder de immense hoop textiel. Ik toon je andere manieren hoe je met oude kleren/textiel kan omgaan.

With a zip you close your jacket. With a lace you tie your shoe, and with sleeves you keep your arm warm and protected. These everyday items are very normal in the way we dress. Their function is self-evident.
Can I find another function? Take them out of their context? Make the properties of the materials slightly different or even functionless?
Dissect and rebuild, deconstruct and reconstruct. Adding things or leaving them out. I extend this to my collages, I edit the photographs from magazines until the models almost have a different identity. Adding or taking away a layer, sort of speak.
By including the body in my textiles, they become almost living collages.
For me this work is also a kind of reaction to the overconsumption in our society. I want to show the abundance of fast fashion in a playful way, for example by using many pieces of the same material, hiding the body, almost suffocating it under the immense heap of textile. My aim is to show you other ways on how to deal with old clothes/textiles.

https://www.instagram.com/_._valis_._/

Een rits dient om je jas toe te doen. Een veter om je schoen te strikken, en een mouw om je arm warm te houden en te beschermen. Allemaal alledaagse zaken die heel normaal zijn in onze klederdracht. Hun functie is vanzelfsprekend.
Kan ik een andere functie vinden? Ze uit hun context halen? De eigenschappen van de materialen iets anders laten worden of zelfs functieloos maken?
Ontleden en terug opbouwen, deconstrueren en reconstrueren. Dingen toevoegen of weglaten. Dit trek ik door naar mijn collages, ik bewerk de foto’s uit magazines totdat de modellen bijna een andere identiteit krijgen. Een laagje toevoegen of wegnemen.
Door het lichaam in m’n textiel te betrekken worden het bijna levende collages.
Voor mij is het ook een soort reactie naar de overconsumptie in onze maatschappij. Ik wil de veelheid van fast fashion op een spelende manier in de kijker zetten door bijvoorbeeld van één zelfde materiaal heel veel stuks te gebruiken. Het lichaam te verbergen, bijna verstikken onder de immense hoop textiel. Een andere manieren om te tonen hoe je met oude kleren/textiel kan omgaan.