De collectie ontstond uit een dieperliggend gevoel dat gepaard gaat met de veranderingen in Gent — een stad waar hij sinds zijn eerste stappen zowel dwalend als observerend doorheen beweegt. Toch lijkt deze omgeving kleiner te worden en al wordt deze omgeving schijnbaar kleiner, geraakt hij er sneller in verdwaald.

De Gentse winkels, charmante supermarkten, exclusieve gebouwen en interieurs verdwijnen langzamerhand en infrastructuur wordt ingeperkt. Dit maakt zowel de desbetreffende gebouwen alsook de stad minder functioneel en vormt deze omgeving tot een economisch systeem. Volgens hem gaf het functionele, dat ontstond vanuit de dieptegang van de eerder genoemde zaken,  een betekenis aan het zich begeven in deze stad. Met het gemis van ‘het functionele’ ontstaat er een onbehagen gevoel en distantiëring van zijn bestaan in deze stad.

Kilian zijn architecturale vooropleiding en het al dan niet Gentse brutalisme hielpen bij de vertaling van zijn concept naar mode. Al zullen suggesties of referenties van klassieke  uniformen zichzelf wel durven verraden in de getoonde silhouetten. Sobere silhouetten waarbij de kleurrijke draagtasjes je blik zullen vangen en een gevoel van déjà-vu weten op te wekken. Een nogal stiekeme en stoute toevoeging volgens zijn gebruikelijke kleurschema’s.