Jolien Vincke, Mimi nawe (jij en ik)

Paviljoenen, gebouwd met zelfgemaakte bakstenen, vullen een open ruimte in de sloppenwijk Kiambiu (Nairobi, Kenia). De ronde vormen bieden plaats aan de bewoners om elkaar te ontmoeten en in gesprek te gaan. Deze ontmoetingsplek is ontworpen met oog op de gemeenschap. Het is niet alleen door geografisch dicht bij elkaar te zijn dat deze mensen een community vormen, het is vaak meer dan dat. Het gaat ook om een gedeeld gevoel van verbondenheid en verantwoordelijkheid. Dit wil ik graag met mijn project versterken. Door de bewoners van deze sloppenwijk te betrekken bij het lokaal maken van de bakstenen en vervolgens met hen de paviljoenen te bouwen, ontstaat verbondenheid – zowel met elkaar als met de plek zelf. De paviljoenen worden enerzijds gebruikt voor praktische workshops, anderzijds kan hun functie vrij ingevuld worden volgens de noden en wensen van de gemeenschap. Mijn ontwerp is slechts een suggestie: het zijn uiteindelijk de bewoners die er betekenis aan geven.

Pavilions, built of home-made bricks, fill an open space in the Kiambiu slum (Nairobi, Kenya). The round shapes provide space for residents to meet and engage in conversation. This meeting place was designed with the community in mind. The sense of community is due to more than geographical proximity. It is about belonging and responsibility. This is something I would like to reinforce. Involving the residents in the brick making and building creates connection – both with each other and with the place itself. The pavilions are used for practical workshops; yet their function can vary according to the needs and wishes of the community. My design is only a suggestion: ultimately it is the residents who give it meaning.