Indra De Bruyn, De heer Bonifakius (en zijn groots levenswerk)
master drama
Een lading Impulsieven wordt op een eiland gedropt omdat ze een gevaar vormen voor de samenleving. Het is daar voornamelijk leeg. Wat er wel is: Wezemaal, Distelgem, het Kreupelwoud, de Lupusberg en het midden. In het midden, daar zitten vijf vrouwen. Zij kwamen per boot aan op het eiland. Het is de hel. Tot Bonifakius aankomt, die een poging doet om de hel om te vormen in de Louteringsberg.
“Soms moet ik u kussen. Dan moet ik u ook echt kussen. Soms moet ik naar u kijken, en blijven kijken.“
Anna en Indra spelen hun masterproef als voorstelling van Compagnie de Kolifokkers. In deze voorstelling onderzoeken ze de afzondering van de zonderling en hun vereniging onderling. Ze zoeken vrijheid door de waarheid als één van de mogelijkheden te zien.
A bunch of Impulsives is dropped on an island because they are deemed a menace to society. The island is mainly empty. There is only: Wezemaal, Distelgem, the Cripplewood, Mount Lupus, and the centre. In the centre are five women. They have arrived by boat. It is hell. Until Bonifakius arrives and undertakes to turn hell into Purgatory.
“Sometimes I need to kiss you. And then I actually need to kiss you. Sometimes I need to look at you, and keep looking.”
Anna and Indra perform their master’s project as Compagnie de Kolifokkers. In their performance, they reflect on the isolation of the eccentric and their alliances. They seek freedom by considering truth as one among many possibilities.
Spel: Eleonore Van Godtsenhoven, Femke Platteau, Indra De Bruyn, Loes Swaenepoel, Louise Bergez | Tekst en Regie: Anna Carlier | Vormgeving: Leontien Allemeersch | Kostuum: Lotte Boonstra | Muziek: Alien Observer (Laurens Mariën) | Mentoren: Willem de Wolf en Martine Clierieck | Met dank aan: KASK Drama, Freek Mariën, BUDA Kortrijk, De Grote Post, Drift, …