Helena Simkens, Olifantenhuid

‘Olifantenhuid’ is het masterproject van Helena Simkens. Het is een prentenboek gemaakt met een fascinatie voor doorleefde kamers en stoffige texturen.

Het verhaal ‘olifantenhuid’ gaat over een man, Jacques. Hij woont al jaren alleen. Totdat een bizarre vogel tegen zijn venster botst. Na een lange tijd verdwijnt de ossenpikker. Hij besluit om uit zijn huis te treden om te zoeken naar zijn vogel. De buitenwereld is echter niet zo vriendelijk tegen hem.

Het verhaal gaat over isolement, verstarring, eenzaamheid en de relatie tussen een man en zijn metgezel, een vogel. De gevoelswereld van Jacques komt letterlijk tot uiting. Wat hij voelt is echt.

‘Ik zou willen dat er plekken bestonden die blijvend waren, onbeweeglijk, ontastbaar, onaangeraakt en haast niet aan te raken onveranderlijk en geworteld; plekken die konden dienen als referentie, als vertrekpunt, als bron.’

– Georges Perec, Ruimte rondom

‘Elephant skin’ is Helena Simkens’ master project. It is a picture book made with a fascination for lived-in rooms and textures.

The story ‘Elephant skin’ is about a man, Jacques. He has been living alone for years. Until a bizarre bird collides with his window. After a long time the oxpecker disappears. He decides to get out of his house to look for his bird. However, the outside world is not so friendly to him.

The story is about isolation, rigidity, loneliness and the relationship between a man and his companion, a bird. Jacques’ feelings are expressed literally. What he feels is real.

I wish there were places that were permanent, immobile, intangible, untouched and almost untouchable, unchanging and rooted; places that could serve as a reference, a starting point, a source.

– Georges Perec, Space Around