Flor maesen, The Original Sin

In een grote verscheidenheid aan vormen ben ik op zoek gegaan naar wat de mens tot mens maakt. In die periode is er onder meer een nieuwe godheid geboren, in de vorm van een sculptuur van een zichzelf pijpende jongen. Een beminnelijke alleenheerser over een rijk waarin de mens in zijn fragielste vorm rondwaart en de grenzen tussen dier en mens lijken te verdwijnen.

In a wide variety of forms I have been looking for what makes a human being a human being. During that period a new deity was born, in the form of a sculpture of a self-sucking boy. An amiable autocrat of a realm in which man in his most fragile capacity wanders around. Boundaries between animal and man seem to dissolve.