Fatemeh Khezri, Perpetual Other

Vooroordelen en zelfbedrog kunnen dienen als aanpassingsmechanismen die mensen helpen om een positieve kijk op de wereld te behouden in moeilijke situaties. Dit project bestudeerde de context van ontheemding en de constante veranderingen in het leven van vluchtelingen, en onderzocht hoe deze ervaringen het zelfbeeld en het begrip van de omgeving opnieuw vormgeven. Uit dergelijke ervaringen komen heldenverhalen naar voren die kracht en controle overdrijven of verhalen over complete tragedie.

“Hoe ziet Afghanistan eruit?”

Deze vraag nodigt Afghaanse vluchtelingen uit om hun thuisland te reconstrueren, niet door de lens van mediafiguren of slachtofferverhalen, maar door de lens van persoonlijke herinneringen. Het laat me ook plaatsen ontdekken waar ik nog nooit ben geweest.

Deelnemers gaan een soundscape aan via een draagbare burqa-helm. Deze 4D-sonische wereld verandert hun luisterervaring op basis van hoe de helm gedragen wordt en dompelt hen onder in de desoriënterende realiteit van isolatie en ontheemding. De burqa-helm werd gebruikt als een actieve deelnemer om de grenzen tussen de verteller en het publiek in het vertelproces te vervagen.
De helm wordt geleverd met een kaart waarop visuele pixeltekeningen van verschillende herinneringen en locaties te zien zijn. Deze pixeltekeningen, geïnspireerd door de audioverhalen, creëren een emotioneel landschap. De interpretatie van elke luisteraar bepaalt zijn weg door het geluidslandschap, waarbij hij voortdurend op zoek is naar een nieuwe verbinding tussen visuele locaties.

Biases and self-deceptions can serve as adaptive mechanisms, helping individuals maintain a positive outlook in challenging situations. This project sought to study the context of displacement and the constant flux of refugee life, examining how these experiences reshape self-perception and environmental understanding. Heroic narratives that overemphasize strength and control or stories of complete tragedy emerge from such experiences.

“What is Afghanistan like?”

This question invites Afghan refugees to reconstruct their homeland not through the lens of media tropes or victim narratives, but through the lens of personal memories. It also leads me to discover places I have never been.

Participants engage with a soundscape through a wearable burqa-helmet. This 4D sonic world alters their hearing experience based on how the helmet is worn, immersing them in the disorienting reality of isolation and displacement. The burqa helmet was incorporated as an active participant to blur the lines between the storyteller and the audience in the storytelling process.
It comes with a map displaying visual pixel drawings of various memories and locations. These pixel drawings, inspired by the audio stories, create an emotional landscape. Each listener’s interpretation determines their pathway through the soundscape, constantly seeking a new connection between visual locations.