Do-li-na is een visueel onderzoek naar de relatie tussen beeld, herinnering en identiteit in Friuli-Venezia Giulia, een grensgebied waar de Italiaanse, Sloveense, Friulaanse en Duitse culturen elkaar kruisen. Het vindt zijn oorsprong in een persoonlijke ontdekking: na het overlijden van mijn grootmoeder van moederskant kwam ik te weten dat zij een verborgen Sloveense afkomst had en ontdekte ik documenten die verband hielden met het fascistische beleid dat erop gericht was de identiteit van minderheden uit te wissen. Deze intieme stilte weerspiegelt een bredere collectieve onderdrukking en opent een ruimte om culturele uitwissing en overleving te onderzoeken.

Het woord Do-li-na verwijst naar afgelegen bergbekkens en roept het beeld op van de marge als een ruimte van mogelijkheden – wat bell hooks beschrijft als een plek waar alternatieve verhalen kunnen ontstaan. Door middel van fotografie, mondelinge geschiedenissen en lokale mythologieën – waarin heidense, animistische en katholieke tradities samensmelten – stelt mijn artistieke onderzoek de vraag hoe geschiedenissen worden herinnerd, herschreven of vergeten.

Do-li-na positioneert fotografie niet louter als een documentair instrument, maar als een plek van spanning tussen constructie en weglating, realiteit en verbeelding. Geïnspireerd door Frederick Douglass’ visie op het beeld als middel tot zelfbeschikking, reflecteert het werk op de ethiek van representatie en de blik.

Uiteindelijk daagt het werk noties van verbondenheid, landschap en nationale identiteit uit, waarbij fotografie wordt gebruikt als een gefragmenteerde maar vruchtbare taal om te onderzoeken wat er – stil maar krachtig – in het geheugen voortleeft.