Chiron Floris, 'Sei Pênelópê?'

Terwijl Odysseus aan het front vecht wacht Pênelópê op zijn terugkeer. Tijdens dit eindeloze wachten handwerkt ze, zo veel dat ze het werk weer uithaalt en opnieuw begint.

Bijna 100 jaar geleden kwam mijn overgrootvader vanuit Sardinië naar België en vertrok niet lang daarna. Drie generaties later ben ik in zijn geboortestad, Cagliari, waar een voorbijganger mij vraagt; ‘Sei Pênelópê?’

Twee maanden was ik op Sardinië, door actief te participeren in textielhandwerk ging ik op zoek naar mijn potentiële geschiedenis. Naast textiele ambachten leerde ik over een manier van leven, eeuwenoude tradities, symboliek en bijgeloof.

De installatie ‘Sei Pênelópê?’ is de output van een zowel artistiek als persoonlijk onderzoek waarbij dagboekfragmenten vertaald zijn naar talismannen. Elke talisman is gemaakt voor één specifiek persoon die mij gedurende mijn reis geholpen of geïnspireerd heeft en staat voor gedeelde herinneringen. Elk fragment maakt deel uit van het collectieve geheel maar heeft ook een individuele functie. ‘Sei Pênelópê?’ is modulair en zal, net als relaties, altijd in beweging blijven.

Dus om de voorbijganger te beantwoorden; ‘ja dat ben ik. Een Pênelópê die drie generaties wacht op de terugkeer van Odysseus en met handwerk probeert dichter bij hem, maar vooral bij haarzelf, te komen.’

While Odysseus fights at the front, Pênelópê waits for his return. During this interminable wait, she crafts, so much so that she pulls out the work and starts again.

Almost 100 years ago, my great-grandfather came to Belgium from Sardinia and left not long after. Three generations later, I am in his hometown, Cagliari, where a passer-by asks me; ‘Sei Pênelópê?

Two months I was in Sardinia, by actively participating in textile handicrafts I went in search of my potential history. Besides textile crafts, I learned about a way of life, ancient traditions, symbolism and superstition.

The installation ‘Sei Pênelópê?’ is the output of an artistic as well as personal research in which diary fragments were translated into talismans. Each talisman was made for one specific person who helped or inspired me throughout my journey and represents shared memories. Each fragment is part of the collective whole but also has an individual function. ‘Sei Pênelópê?’ is modular and, like relationships, will always be in flux.

So to answer the passer-by; ‘yes I am. A Pênelópê waiting three generations for the return of Odysseus and trying to get closer to him, but especially to herself, with handiwork.’