De ruïnes van een oude vlasroterij aan de Leieoevers bij Kortrijk worden herbestemd tot een fietshotel.

Het ontwerp zet maximaal in op het behoud van de brutalistische aantrekkingskracht van de roterij : de buitenschil ondergaat daarom slechts een beperkte set subtiele en ook minder subtiele ingrepen – een beetje kitsch kan (en mag) in deze regio nooit ver weg zijn.

Binnen wordt net iets minder eerbiedig omgegaan met dit erfgoed. Want ondanks de hoge centrale ruimtes voelt de dubbele roterij claustrofobisch aan – als een bunker. In de eerste roterij worden binnenmuren daarom selectief gesloopt om een kwaliteitsvolle leefruimte te creëren.  In de tweede roterij worden rootkamers herschikt en slim geconnecteerd tot aangename verblijfplekken, rondom de monumentale fietshal waar de fietsen letterlijk op een altaar worden geplaatst.

Het ontwerp probeert ook een link te leggen naar de oorspronkelijke functie van de roterij – niet door een misplaatste drang naar het verleden, maar door resoluut te kiezen voor de toekomst: designers hebben al een tijdje hun weg gevonden naar de unieke eigenschappen van vlas. De brute scenografie van de roterij wordt subtiel aangevuld met warme ‘flax-based’ design stoelen en tapijten. De ontwerpen voor de zitbanken, sanitaire cellen, inloopkasten én de centrale trap zijn gemaakt uit flaxwood.