Amber Meulenijzer

De vensterbank, een etalage, ’s mensch identiteit gereduceerd, geconcentreerd in een porseleinen beeldje, een nepbloemstuk of een in een fles gevangen zeilschip. De ultieme huiselijke tussenwereld, een vacuüm tussen binnen en buiten, publieke ruimte en private ruimte. Een heel klein stukje van onze drempel, een tipje van onze sluier waarop tentoongesteld wordt voor de passant.

Welke zijn de objecten die we in het schrijn van alledag plaatsen? Wat vertellen deze zorgvuldig georkestreerde stillevens? Op welke manier verhouden ze zich tot hun omgeving? Welke verhalen dragen ze in zich?

The window sill, a shop window, man’s identity reduced, concentrated in a porcelain figurine, fake flowers or a sailing ship caught in a glass bottle. The ultimate domestic in-between world, a vacuum between inside and outside, public space and private space. A very small part of our threshold, only a glimpse of a revelation to those passing by.

What are the objects we place in the shrine of everyday life? What do these carefully orchestrated still lifes tell us? How do they relate to their surroundings? What stories do they contain?